Wróżby - ezoteryka: MAGICZNE FORUM

Agata · Gość

Dawno, dawno temu jeden z europejskich dyplomatów przebywający na dworze Perskiego szacha, usłyszał o genialnym wróżbicie z Teheranu - Jusufie Savathi Nandzie. Długo trwało zanim do niego dotarł, lecz kiedy się spotkali, Europejczyka poraziła prawda bijąca ze słów starego maga. Zdumiony zapragnął poznać trudną sztukę wróżenia. Po wielu błaganiach Nanda uległ prośbom upartego klienta i nauczył go układania kabały. Dzięki temu system, nazwano na cześć wschodniego wróża kabałą perską przywędrował do Europy. Kabałę perską układa się z 32 kart. Można też poznać jej prostszą wersję obejmującą 24 karty od asów do dziewiątek. Każdy kolor w kartach czyli kier, karo, trefl, pik odpowiada innej sferze twojego życia.

a · Gość

ciekawe

SC · Gość

No cóż, może i ciekawe, ale nie do końca prawdziwe. Historia kart najprawdopodobniej zaczęła się w Chinach, tuż po wynalezieniu papieru. Chińskie karty posiadały zestaw czterech "kolorów": moneta, rząd monet ("patyki"), miriada i dziesiątki miriad. Pierwsze trzy "kolory" miały numery od 2 do 9, ostatni zaś 1-9. Prawdopodobnie z początku były traktowane jako środek płatniczy, ale później ludzie zaczęli stosować je do uprawiania hazardu.

Karty Chińskie zawędrowały do Indii, i do starożytnego Egiptu. Mamelucy (dawne oddziały wojskowe złożone z niewolników kaukaskich i tureckich w Egipcie) używali talii złożonych z 48, a później 52 kart, podzielonych na cztery "kolory": kije, monety, miecze i kielichy. 10 kart w każdej talii miało numery, natomiast po 3 z nich były "honorami", nosiły one nazwy malik, nā'ib malik oraz thānī nā'ib (wcześniej, w talii złożonej z 48 kart, były tylko po 2 "honory").

W XIV wieku karty zaczęły szybko rozprzestrzeniać się po Europie. Nie będę się może rozpisywał szczegółowo na temat różnych wariantów przejściowych, ale wspomnę tylko o tych najważniejszych.

Karty "Anglo-Francuskie" czyli dzisiejszy najpopularniejszy rodzaj kart do gry. Pochodzą z Francji, są podzielone na 4 "kolory": piques (piki), cœurs (serca), carreaux (kwadraty), trèfles (koniczyny). Angielskie nazwy oznaczają co innego, ponieważ gra rozprzestrzeniała się głównie wśród plebsu, który nie znał języków obcych. Nazwy wynikają ze skojarzeń wizualnych: spades, searts, diamonds i clubs. W Polsce przyjęto fonetyczną adaptację nazw francuskich. Pierwotnie talia miała 52 karty, Jokery są późniejszym wynalazkiem amerykańskim.

Pierwotnie również najwyższą kartą w talii był król, ale w czasach Rewolucji Francuskiej zaczęto grać z "najstarszym asem". Najniższa karta postawiona nad królem była symbolem siły ludu.

Karty hiszpańskie. Mają 4 "kolory": denari/oros (monety), coppe/copas (kielichy), espadas (miecze) and bastoni/bastos (pałki) po 12 kart każdy. Wszystkie karty są numerowane z tym, że najwyższe przedstawiają rysunki 10 - giermek, 11 - kawaler lub jeździec, 12 - król.

Karty włoskie są bardzo podobne, z tym że jest ich 40. Numerowane od 1 do 7, a ostatnie trzy to tak jak w hiszpańskich - giermek, rycerz i król.

Karty niemieckie mają zwykle 32 lub 36 kart w talii, podzielonych na 4 "kolory": liście, serca, dzwonki i żołędzie. W części Szwecji funkcjonuje odmiana kart niemieckich z innymi wizerunkami "kolorów", są to: róże, dzwonki, żołędzie i tarcze.

Polska obiegowa nazwa kar ("dzwonki") i trefli ("żołądź") pochodzi stąd, że na terenie Polski grano kiedyś zarówno kartami francuskimi jak i niemieckimi. Zaś nazywanie pików winem wzięło się prawdopodobnie z włoskich i hiszpańskich "kielichów".

Tarot zaś zrodził się we Włoszech, równolegle z kartami do gry. Był zmodyfikowaną wersją "standardowej" włoskiej talii i służył do gry w Tarocchi. Do zwykłej talii dodano 22 "trumpy" (późniejsze Wielkie Arkana) oraz 4 królowe (po jednej z każdego "koloru"). Hazard był w wielu miejscach nielegalny i karciarze często przyłapani z "narzędziem zbrodni" twierdzili, że używają swoich kart do wróżenia. Później przepowiadanie przyszłości zaczęto traktować poważniej i "talia tarota" stała się typowym narzędziem wróżbiarskim.

PS.
Powyżej nakreśliłem tylko skrót najistotniejszych jak sądzę spraw. Wysłałem maila o podobnej treści do Kapi, być może te informacje przydadzą się do ulepszenia bloga. Jeżeli ktoś ma jakieś szczegółowe pytania, mogę służyć wiedzą. Historią kart i hazardu (a poniekąd i wróżbiarstwa) zajmowałem się w pracy magisterskiej.

Pozdrawiam.

Sergiusz

Witam serdecznie.
Ciekawe, ciekawe jak każda legenda,ale tez nie do końca prawdziwe. I tak: karty chińskie ,tzw pieniężne
jakoby przywiezione przez Marco Polo nie były pierwowzorem kart klasycznych, ani tarota.Pierwsze karty malowane powstały około roku 1120, wykonano je dla konkubiny cesarza Seung-Ho, i miały służyć wyłącznie do zabawy. Zawierały wizerunki postaci z chińskich romansów. Brak również jakichkolwiek dokumentów, by były one przekształcone w inne karty.W Europie pierwsze karty do gry pojawiły się około roku 1350, w 1423 roku Sw Bernard z Sienny wyklął karty , nazywając je wytworem szatana.Jeśli chodzi o starożytny Egipt, to brak jakichkolwiek wznianek, by były tam znane karty do gry. Chyba, że jako pewnik przyjmiemy teorię Moreau de Daumartinea, że Tarot pochodzi z Egiptu?
Co do miejsca powstania Tarota tez bym polemizował -
wg jednych żródeł karty tarota powstały
we Francji, wg innych we Włoszech, ale pewności nie ma. Jaquenin Grigonnieure miał stworzyć dla umysłowo opóżnionego Karola VI trzy talie kart w 1392 roku, ale też nie wiadomo czy był to pierwowzór Tarota., i czy powstały one we Francji, czy we Włoszech. Pierwsze talie wytworzone przez Bonifatio Bembo we Włoszech, to talie Visconti, dla rodziny Viscontich Sforza. Pochodzą one z około 1450 roku, ale wcześniej juz znane były inne, min.Tarot Imperatori Ferrara z 1441 roku.
Co do "naib" to zaszła pomyłka językowa, gdyż "naib" znaczy zastępca, i raczej nie ma to nic wspólnego z kartami. Wymieniane w spisie inwentarzowym dóbr Ludwika de Valois mauretańskie, czy też saraceńskie karty też mogły być pierwowzorem, choć niekoniecznie.Kiedy w Europie pojawiły się karty, czy przywieżli je cyganie, czy krzyżowcy nic pewnego nie wiadomo.I jeszcze jedno XIV wiek to lata 1300 wzwyż, prawda?Tak, że , szanowny forumowiczu "sc" mijasz się z prawdą i tutaj. Pierwszy bowiem udokumentowany znak istnienia kart to kronika francuskiego miasta Viterbo autorstwa Giovanniego de Juzo de Caveluzzo mówi o kartach sprowadzonych w 1379 r. Tak więc siłą rzeczy nie mogły się rozpowszechnić one w XIV wieku, zwłaszcza, że karty jako ręcznie malowane były bardzo drogie.
A z Indii z kolei pochodzą karty Desawatara, które podobno dotarły z kupcami jedwabnego szlaku, a powstały około 3000 lat temu. Itd, itp, etc....
Są też teorie mówiące o znacznie wczwśniejszym pochodzeniu zarówno kart klasycznych , jak i Tarota. Ale o tym można by długo..., to temat na osobną bajkę.
Pozdrawiam serdecznie.

rose

Widzę po ilości wyświetleń i to zaraz po napisaniu, że mam wzięcie,Bardzo mnie to cieszy.Grzebię w swojej literaturze i wycinkach gazetowych, czekajcie na jeszcze.